Oscar Goes to Asker

Sırf kelime oyunu yapmak için yazmadım başlığı. Askerim yaklaşık 1 ay sonra. Ama halen şaka gibi. Aynaya bakınca hiç askere benzetemiyorum kendimi. Saçlar uzun, sakal, bıyık, kılık, kıyafet... dahası bunların ötesinde kafamın içinde de hiç asker gibi değilim. Kalem tutmaya alıştırdığım işaret parmağım tetiğe dokunmadı ki hiç. Kısa dönem çıksa bile 5 ay boyunca doyasıya internete girememek düşüncesi bile bir an duraksamama yeterli. Korkum yok, askerlik de bir lgs, bir öss, bir kpss gibi görünüyor. Herkes nasıl yapıyorsa ben de yaparım bu da geçer deyip dizginleyebiliyorum şimdilik yeşil üniformaların heyecanını.

Ne kadar yular ya da dizgin tutturabildim sansam da ya bir daha fırsatım olmazsa dediğim onca şey var. Hani askerde ölme ihtimali de var tabiki ama ölürsem diye de değil. Askerden gelen insanları görüyorum, suyundan mı ekmeğinden mi bilinmez, çok kolay rutine bağlayıveriyorlar hayatı. Eskiden ilgi uyandıran konulara karşı daha duyarsız kalma daha sakinleşme hali. Boş vermişlik değil tam tersine gereğinden fazla ciddiyet bu. Tabi bir de askerlik de bittiğine göre kurulu bir düzenin olsun kalıbında olmakla ilgili. Öyle geliyor ki önümüzdeki atamalarda bir yerlerde memur olacağım. Çevremdeki hemen herkesi içine çekmiş olan bu rutinlik girdabı beni de çekmeye başlayacak askerlik sonrasında memurlukla beraber.

O zaman uzak kalacağım bir sürü şeyden. Sevdiğim tüm dizileri kaçıracağım, geç yatıp geç kalkamayacağım, buraya girip yazı yazamayacağım, tuttuğum takımın maç sonuçlarından haberim olmayacak, yeni çıkan ürünleri takip edemeyeceğim, facebooktaki hiçbir komik paylaşımı beğenemeyeceğim ya da uzunca bir süre hiç film izleyemeyeceğim mesela... diyerek birkaç gündür filme verdim kendimi. Sanki ilaç kullanır gibi bir sabah tok karnına bir de gece yatmadan önce film izliyorum. 2014 oscar törenlerinde hayatta kalırsam, gece erken yatmak, sabah erken kalkıp traş olup işe gitmek zorunda olan bir devlet memuru olmak düşüncesi, bu sene Oscar jürisinde ben varmışım gibi filmleri izleyip kıyas yapar etti beni. Yaklaşık 30 gün sonraki askerlik yüzünden 3 gün sonraki ödül töreninin meraklısı oldum.
Tek özleyeceğim şey sinema, internet, televizyon ya da geç saatlere kadar oturmak olmayacak muhtemelen ama geri kalanlar da zaten arada bir özlenmek için var sanırım.